Filmy lata 70., przemoc, prawnik

Zegarmistrz pewnego dnia dowiaduje się, że jego syn został mordercą.

Pełna rozmachu opowieść o jednej z najbardziej kontrowersyjnych postaci współczesnego sportu. Przez jednych kochany, przez innych obrzucany obelgami, Cassius Clay to człowiek, którego siła sięgała daleko po za bokserski ring. Kiedy przechodząc na Islam przybrał nazwisko Muhammed Ali, stał się celem nieustannych ataków. Jednak nie ugiął się nawet pod naciskami władz, którym nie podobała się jego postawa wobec wojny w Wietnamie oraz radykalne poglądy w sprawach społecznych.

Zdobywcy Nagród Akademii Denzel Washington i Russell Crowe pojawiają się na planie najnowszego filmu Ridleya Scotta (Gladiator) w mocnej, epickiej wręcz opowieści gangsterskiej. Frank Lucas (Washington, Plan doskonały, Raport Pelikana) człowiek, który wie czym jest poczucie honoru, ale i znający zasady ulicy, postanawia uporządkować chaotyczne podziemie narkotykowe Harlemu. Na jego drodze stanie jednak Richie Roberts (Crowe, Gladiator, Piękny umysł), nieprzekupny gliniarz, który poprzysiągł zniszczyć warte setki milionów dolarów narkotykowe imperium. Dwie silne osobowości po dwóch stronach barykady. Oto, jak wyglądało ich legendarne starcie.

David Marks (Ryan Gosling (I)), syn finansowego magnata z Nowego Jorku, poznaje piękną Katie (Kirsten Dunst). Zakochują się w sobie od pierwszego wrażenia. Jednak po pewnym czasie cały czar miłości zaczyna pryskać, a dziewczyna zaczyna się bać swego męża, tym bardziej gdy dowiaduje się, co przeszedł w swoim życiu.

Historia życia Johna Gottiego (John Travolta), przywódcy mafijnej rodziny Gambino – jednej z najpotężniejszych i najbardziej bezlitosnych grup przestępczych w historii Ameryki. Gangster znany z brutalności i pogardy dla prawa, dzięki urokowi osobistemu i elegancji stał się ulubieńcem mediów. W 1986 roku twarz Gottiego pojawiła się na okładce tygodnika Time. Scenariusz filmu został oparty na książce syna gangstera – Johna Gottiego Juniora – „Shadow of My Father”.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

Oparta na faktach historia amerykańskiego turysty aresztowanego za przemyt haszyszu. Przez 4 lata znosi nieludzkie traktowanie w tureckim więzieniu. Przed końcem wyroku ponownie staje przed sądem, który skazuje go na 30 lat. Tylko dzięki hartowi ducha i wsparciu współwięźnia udaje mu się przetrwać i zdobyć się na odwagę, by złapać tzw. "midnight express" (slang. "ucieczka").

Nowy Jork, rok 1973. John Gotti, szef małej grupy gangsterów, będącej na usługach słynnej rodziny Gambino, znakomicie potrafi zadbać o własne interesy. Jako człowiek odznaczający się wielką siłą charakteru, bez skrupułów łamie i nagina do swoich celów przestępcze prawa.

Porywacze porywają żonę Vito Ciprianiego (Oliver Reed), wicedyrektora więzienia w Mediolanie, aby uwolnić ich towarzysza Milo Ruiza (Fabio Testi). Cipriani zgadza się, pomagając Ruizowi w ucieczce, ale wkrótce zdaje sobie sprawę, że jest pionkiem w znacznie większej grze, która obejmuje duże interesy polityczne, i zdaje sobie sprawę, że historia jest powiązana z atakiem na potentata naftowego. Cipriani musi zawrzeć sojusz z Ruizem, aby znaleźć swoją żonę.

Gubernator kraju w Ameryce Południowej, płk Mendoza (Jean Guedes) i jego żona Emilia (Jean Guedes) posiadają ogromną plantację. Bogaci, ale niezadowoleni, znajdują przyjemność w uciskaniu słabych i niewinnych w wielkich orgiach. Jednak podczas jednego z wieczorów para, Beatriz (Geneviève Robert) i Raimundo (Andrés Resino), sprzeciwia się ich perwersyjnej woli. Aby się zemścić, Mendoza oskarża ich o zbrodnię, której są niewinni. Pomimo wysiłków ich prawnika Lindsaya (Dennis Price) zostają uwięzieni na Diabelskiej Wyspie. Oddzielony Raimundo zostaje internowany w więzieniu, narażony na sadystyczne prześladowania por. Wecklera (Jean-Louis Collins), podczas gdy Beatriz zostaje umieszczona w kwaterze dla kobiet, pod opieką okrutnej lesbijki Señory Cardel (Rosa Palomar). Beatriz, zainteresowana Marią (Carmen Yazalde), zbuntowaną więźniarką, zaprzyjaźnia się z Rosą (Josyane Gibert), donosicielką Cardel. Wzruszona losem więźniów Rosa dowiaduje się od swojego kochanka Wecklera, że ​​Raimundo wciąż żyje. Promuje ucieczkę pary, odwracając uwagę od Wecklera i jego popleczników. Ale dwoje kochanków zostaje wyprzedzonych przez gubernatora wyspy, płka Forda (Howard Vernon). Ich prawnik, Lindsay, bezskutecznie próbuje uzyskać ułaskawienie i rewizję pozwu. Podczas gdy Rosa jest karana, Beatriz i Raimundo zostają zastrzeleni...