Komedia 1971

Lata sześćdziesiąte XX wieku we Włoszech. Maddalena (Sophia Loren) i Michele (Gigi Proietti) zakochują się w sobie, pracując w fabryce mięsa w Emilii. Ale ich miłość nie ma miejsca, bo on jest żonaty, a we Włoszech nie ma rozwodów. Przekonuje go więc, by wyjechał do Stanów Zjednoczonych, i dołącza do niego cztery lata później, przywożąc w prezencie mortadelę. Ale celnicy nie pozwalają na wwiezienie przetworzonego mięsa do Stanów Zjednoczonych, więc kobieta jest przetrzymywana na lotnisku, i nie poddaje się. W międzyczasie odkrywa prawdę o Michelu i kilka rzeczy o USA.

Handlarz starociami na bazarze, Gębala, przypadkowo staje się właścicielem starej gitary. Wrzucił ją do pawlacza i zapomniał. Jakiś czas później, podczas w wycieczkę do Włoch, dowiaduje się, że jego gitara to cenny zabytek, wart milion dolarów. Pierwszym samolotem wraca do domu, ale gitary już tam nie ma. Jego siostrzenica wysłała ją swojemu chłopakowi, który wraz z zespołem wyjechał na festiwal w Bieszczady. Gębala natychmiast rusza na poszukiwania…

Joseph Kotcher, emerytowany komiwojażer, mieszka ze swoim synem Geraldem i synową Wilmą w Los Angeles. Zajmowanie się młodszym wnukiem Duncanem nie uśmiecha mu się, więc doprowadza Wilmę do rozstroju nerwowego i w końcu w jego miejsce zatrudnia ona jako opiekunkę studentkę Ericę. Jednak dziadek Kotcher ciągle irytuje nerwową Wilmę, więc przekonuje Geralda, aby znalazł mu inne mieszkanie - w domu dla emerytów.

Oficjalnie to autokarowa "wycieczka młodzieżowa" do Bułgarii, a w rzeczywistości jadą starsi panowie, stateczni dyrektorzy, którzy młodość już tylko wspominają. Do pierwszych, zabawnych perturbacji dochodzi już na przejściu granicznym. Kiedy docierają do celu, czyli do obozu młodzieżowego, okazuje się, że panowie w garniturach, tak jak inni, muszą spać w namiotach. Niezrażeni korzystają z przewidzianych atrakcji, uczestniczą w obozowych zawodach i zwyciężają w większości konkurencji. Zabawa trwa…

W Rzymie w 187 roku. Marcus Porcius Cato (Vittorio Gassman), znany jako „Cenzor”, prosi dwóch braci Publiusa Corneliusa Scipio (Marcello Mastroianni), zwanego „Afrykańczykiem”, i Lucjusza Corneliusa Scipio (Ruggero Mastroianni), zwanego „Azjatą”, o wyjaśnienie zniknięcia 500 talentów podczas ich kampanii na Wschodzie. Scypion Afrykański, który ponad wszelką podejrzliwość czuje się bohaterem wojennym, jest oburzony tą prośbą i, w przeciwieństwie do swojego brata, z pewnym gniewem idzie do sądu. Sytuacja komplikuje się, gdy Cato przedstawia Senatowi na rozprawie pokwitowanie potwierdzające, że 500 talentów rzeczywiście odebrał jeden z dwóch braci. Ale podpis na dokumencie to „Scipio A”. Jak ustalić, który z dwóch braci jest winowajcą. Zatem nieprzekupny Afrykanin denuncjuje swojego brata Cenzorowi. Ten ostatni nie jest jednak tak naprawdę zainteresowany znalezieniem winowajcy. Będzie dążył do zniszczenia mitu Scypiona Afrykańczyka. Afrykanin wyrusza na poszukiwanie brata z zamiarem zmuszenia go do spowiedzi, ale Cato nakazuje aresztowanie całej rodziny. Ten gest niepokoi Afrykanina, który był przekonany, że Cato dąży do ustalenia prawdy. Po rozmowie z żoną, zrozumie, że jego status pomnika cywilizacji nie jest już możliwy. Udaje się do Senatu, łamiąc areszt domowy, obwinia się za winę, której nie popełnił i udaje się na dobrowolne wygnanie.

Lata 70-te, państwo Piotrowscy otrzymują upragnione M-4. Szczęście nie trwa długo. W mieszkaniu pojawia się dziki lokator - duch, zjawa świecąca w ciemności, na dodatek zżerająca energię elektryczną. Sąsiedzi traktując to jako cud, organizują grupowe modły, a syn robi z tego intratny interes. Piotrowskich szukają wszędzie pomocy, ale na nic zdają się interwencje milicji, straży pożarnej, księdza i pracowników elektrowni. Wreszcie pewnego dnia zjawa niespodziewanie znika, ale zaraz pojawia się następny nieproszony gość...

W.C Boggs staje twarzą w twarz z rozwścieczonymi działaczami związków zawodowych. Grozi mu wywiezienie na taczce z jego własnej fabryki porcelany łazienkowej. Wkrótce jednak wszyscy mają się przekonać, że nie ma większej siły niż wzgardzona kobieta.

Mimo starannego wykształcenia Ram Chand (Amitabh Bachchan) nie może znaleźć dobrej pracy. Pewnego dnia spotyka Ravi Chandra (Anil Dhawan), którego odwodzi od samobójczych myśli. Ravi zatrudnia się w tym samym miejscu co Ram i zakochuje się w swojej współpracownicy Lati (Farida Jalal). Rodzice Rama chcą, aby ich syn także się ustatkował. Poznają go z piękną Kusum Sharmą (Tanuja). Ramowi jest przykro gdy dowiaduje się, że kobieta nie podoba się Raviemu. Chcąc dowiedzieć się powodów niechęci przyjaciela do jego wybranki, dowiaduje się szokujących faktów o Kusum.

Młoda Kusum „Guddi” (Jaya Bhaduri) jest zafascynowana bollywoodzkim kinem. Przekonana, że filmy ukazują realne życie, zakochuje się w aktorze Dharmendrze (Dharmendra). Jej wuj - profesor Gupta oraz brat jej szwagierki - Navin, postanawiają pokazać dziewczynie prawdziwy świat...

Koledzy z pracy oficera śledczego prokuratury Miaczikowa naciskają, aby przeszedł na emeryturę. Jego stary kumpel, inżynier Wróblew, opracowuje plan zrabowania obrazu z muzeum i wirtuozowskiego zdemaskowania "przestępców", co powinno być dowodem tego, że Miaczikow jest niezastąpiony...